نماز حضرت زهرا سلام الله علیها

و از جمله‏ نماز حضرت فاطمه صلوات الله علیها است روایت شده که حضرت فاطمه علیها السلام دو رکعت نماز میکرد که جبرئیل علیه السلام تعلیم او کرده بود در رکعت اول بعد از سوره حمد صد مرتبه سوره قدر و در رکعت دوم بعد از حمد صد مرتبه سوره توحید میخواند و چون سلام میگفت این دعا را میخواند

سُبْحَانَ ذِی الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِیفِ‏

منزه است خداى صاحب عزت و مقام بلند

سُبْحَانَ ذِی الْجَلاَلِ الْبَاذِخِ الْعَظِیمِ‏

منزه است خداى صاحب جلال و کبریایى و عظمت

سُبْحَانَ ذِی الْمُلْکِ الْفَاخِرِ الْقَدِیمِ‏

منزه است خداى صاحب ملک فاخر ازلى

سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْبَهْجَهَ وَ الْجَمَالَ‏

منزه است خدایى که لباس حسن و جمال به قامت خود آراسته

سُبْحَانَ مَنْ تَرَدَّى بِالنُّورِ وَ الْوَقَارِ

منزه است خدایى که رداى – نور وقار در بر دارد

سُبْحَانَ مَنْ یَرَى أَثَرَ النَّمْلِ فِی الصَّفَا

منزه است خدایى که اثر پاى مورچه را در سنگ سخت سیاه میبیند

سُبْحَانَ مَنْ یَرَى وَقْعَ الطَّیْرِ فِی الْهَوَاءِ

منزه است خدایى که خط سیر مرغ را در هوا میبیند

سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَکَذَا لاَ هَکَذَا غَیْرُهُ‏

منزه است خدایى که تنها او بدین کمال است و غیر وى داراى این کمال نیست.

و سید گفته است که در روایت دیگر وارد شده است که بعد از این نماز تسبیح مشهور حضرت فاطمه علیها السلام را که بعد از هر نماز خوانده میشود بخواند و بعد از آن صد مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد و شیخ در مصباح المتهجدین فرموده نماز حضرت فاطمه علیها السلام دو رکعت است در رکعت اول حمد و صد مرتبه قدر و در دوم حمد و صد مرتبه توحید و چون سلام داد تسبیح حضرت زهراء علیها السلام بخواند پس بگوید سُبْحَانَ ذِی الْعِزِّ الشَّامِخِ ( الْمُنِیفِ سُبْحَانَ ذِی الْجَلاَلِ الْبَاذِخِ الْعَظِیمِ سُبْحَانَ ذِی الْمُلْکِ الْفَاخِرِ الْقَدِیمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْبَهْجَهَ وَ الْجَمَالَ سُبْحَانَ مَنْ تَرَدَّى بِالنُّورِ وَ الْوَقَارِ سُبْحَانَ مَنْ یَرَى أَثَرَ النَّمْلِ فِی الصَّفَا سُبْحَانَ مَنْ یَرَى وَقْعَ الطَّیْرِ فِی الْهَوَاءِ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَکَذَا لاَ هَکَذَا غَیْرُهُ ) تا آخر تسبیح که ذکر شد پس فرموده و سزاوار است کسى که این نماز را بجا میآورد چون از تسبیح فارغ شود زانوها و ذراعها را برهنه نماید و بچسباند همه مواضع سجود خود را به زمین بدون حاجز و حایلى و حاجت بخواهد و دعا کند آنچه میخواهد و بگوید در همان حال سجده‏

یَا مَنْ لَیْسَ غَیْرَهُ رَبٌّ یُدْعَی

اى خدایى که غیر تو نیست پروردگارى که او را در دعا بخوانند

یَا مَنْ لَیْسَ فَوْقَهُ إِلَهٌ یُخْشَی

اى کسى که نیست فوق تو خدایى که از او بترسند

یَا مَنْ لَیْسَ دُونَهُ مَلِکٌ یُتَّقَی

اى کسى که غیر تو پادشاهى نیست که از او بپرهیزند

یَا مَنْ لَیْسَ لَهُ وَزِیرٌ یُؤْتَی

اى سلطانى که تو را وزیرى و حاجب و دربانى نیست که به درگاهش آیند و به رشوه وسیله بسویش برانگیزند

یَا مَنْ لَیْسَ لَهُ حَاجِبٌ یُرْشَی

* * *

یَا مَنْ لَیْسَ لَهُ بَوَّابٌ یُغْشَی

* * *

یَا مَنْ لاَ یَزْدَادُ عَلَى کَثْرَهِ السُّؤَالِ إِلاَّ کَرَماً وَ جُوداً وَ عَلَى کَثْرَهِ الذُّنُوبِ إِلاَّ عَفْواً وَ صَفْحاً

اى خدایى که هر چه محتاجان از تو بیشتر سؤال کنند جود و کرمت افزون میشود و هر چه بندگان گنه بیش کنند عفو و گذشت تو بیشتر میشود

صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی کَذَا وَ کَذَا

درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع) و حوایج مرا بر آور.

و بجاى این کلمه حاجات خود را از خدا بخواهد[۱]

[۱] . مفاتیح الجنان، ص ۴۰٫