شش توصیه برای والدین یک نوجوان

۱- تغییر محیط گاهی اوقات برای نوجوانان و جوانانی که دچار اختلالات شخصیتی شده‌اند، موثر واقع می‌شود، یعنی ممکن است لازم باشد کلاس و یا مدرسه آنها را عوض نمود، یا تغییر منزل و از محله‌ای به محله دیگر رفتن و یا در موارد حاد حتی از شهری به شهر دیگر منتقل شدن، می‌تواند به بهبود آنها کمک نماید.

۲- برای جلوگیری از مبتلا شدن جوانان و نوجوانان به ترس و اضطراب، علاوه بر رعایت نکات سابق‌الذکر، باید از تهدید و ایجاد رعب و وحشت در آنها خودداری نمود و تا حد امکان مسائل را برای آنها قابل حل جلوه داد و آنها را وادار کرد که به خود تلقین نمایند که دلیلی برای ترسیدن وجود ندارد و دیگران نیز در شرایط مشابه نمی‌ترسند.

ضمنا چون در دوره نوجوانی و جوانی، امر همانندسازی از اهمیت خاصی برخوردار است، بهتر است آنها با افراد جسور، شجاع و با شهامت دوست شوند و رفت و آمد نمایند تا افراد ترسو و بزدل سرمشق آنها قرار نگیرند.

تمرینات ورزشی برای قوی نمودن جسم، قبول مسئولیت‌های اجتماعی، ایجاد اعتماد به نفس و تقویت اراده، و اطمینان دادن به آنها که خطری متوجه‌شان نیست، در از بین بردن ترس و اضطراب بسیار موثر است.

۳- ایجاد اشتغال و سرگرمی بسیار اهمیت دارد، هر قدر که بیکاری و فراغت بیشتر باشد، ترس و اضطراب آنها افزایش می‌یابد، باید سعی نمود آنان به وظیفه و فعالیتی معین اشتغال یابند، همچنین وجود کارهای فکری مفید که مشغول کننده نیز باشند، خود در جلوگیری از پدید آمدن خیالات و تصورات مربوط به ترس و اضطراب موثر است.

۴- دعا کردن و راز و نیاز نمودن با خدا و سخن گفتن با او، کمک خواستن از او، توسل جستن به او، عبادت کردن و مسائل خود را با او در میان گذاشتن نیز باعث آرامش و سکون شده، در کاهش ناراحتی‌های شخصیتی موثر واقع می‌شود.

۵- معاشرت با دیگران و داشتن زندگی جمعی، دوری نمودن از انزوا و تنهایی، رابطه صمیمانه و گرم داشتن با افراد مختلف و مسافرت‌های دسته‌جمعی با افراد همفکر و هم‌شان می‌تواند در بهبود بعضی از اختلالات شخصیتی موثر باشد.

۶- در مواردی که هیچ یک از طرق و توصیه‌های فوق‌الذکر موثر واقع نگردید، لازم است نوجوان و یا جوان را به روان‌شناس و یا روان‌پزشک حاذق معرفی نمود و برای درمان جدی آنها مراقبت‌های درمانی لازم را به عمل آورد و در مواردی که آنان از ملاقات با روان‌شناسان و یا متخصصین اعصاب و روان به خاطر مسائل فرهنگی و بدبینی‌های اجتماعی امتناع دارند، باید برایشان دقیقا توضیح داده شود که اختلالات روانی نیز مانند بیماری‌های جسمانی یک امر طبیعی است و هر کس همان‌طور که ممکن است مبتلا به بیماری‌های جسمی شود و در اثر درمان بهبود حاصل نماید، به همان اندازه احتمال دارد که دچار ناراحتی‌های روانی نیز بشود و می‌تواند جهت درمان تحت نظر یک متخصص بیماری‌های روانی قرار گیرد و بهبود یابد.

منبع: برگرفته از کتاب ” مسائل نوجوانان و جوانان ” نویسنده : دکتر محمد خدایاری فرد؛ عضو هیات علمی دانشگاه تهران