اولین و تنهاترین فرزند

 اولین و تنها فرزندان، به طور معمول، مستقل تر از بقیه هم سن و سالان خود می شوند.

درباره موفقیت تک فرزندها، پیشگویى هاى ضد و نقیضى وجود دارد. بیشتر مطالعات، نشان مى دهد که کودکان بزرگتر، تمایلى به شکست در کارهایشان ندارند. به این پیشنهادها که مى توانند کارایى اولین فرزند و تک فرزند را افزایش دهند و باعث کاهش مشکلات آنها شوند، توجه کنید:

— فعالیت هاى کودکتان را، از زندگى بزرگسالى خودتان جدا کنید. اگر کودکتان، از این که به حساب آورده نمى شود، رنجیده خاطر شد، به او یاد آورى کنید که باید از داشتن والدینى که یکدیگر را خیلى دوست دارند و به هم علاقه مند هستند، احساس خوشبختى کند.

— کودکتان را به سمت هر گونه مهارت اجتماعى خاص بزرگسالان، که مناسب سن او نیست و کودکان هم سن او آنها را انجام نمى دهند، هدایت نکنید.

—مواظب باشید که هیچ یک از والدین، نباید در برابر او حرف هاى خودمانى منفى درباره دیگرى بر زبان بیاورد. هر یک از والدین باید در نظر او، بزرگ و محکم و قوى جلوه کند.

— وقتى کودکتان به تنهایى بازى مى کند، نگران نباشید. هر روز زمان خاصى را برایش در نظر بگیرید تا بتواند به تنهایى عادت کند. او را مجاب کنید که مى تواند به برخى بازی هاى بى سروصدا بپردازد. به او توضیح دهید که این ساعت را، شما براى انجام کارهاى شخصى خودتان در نظر گرفته اید.

به او نشان دهید که یک ساعت شماطه دار، چگونه کار مى کند و به او توضیح دهید که زنگ ساعت در پایان وقت مقرر به صدا درمى‌آید.

اولین ساعت تنهایى باید کوتاه باشد ۱۰ یا ۱۵ دقیقه کافى است. به تدریج آن را به حداقل نیم ساعت برسانید. کودک شما در عمل مى آموزد که از بازى کردن، آن هم به تنهایى لذت ببرید. گاهى بعد از این که زنگ ساعت به صدا درمى آید، ترجیح مى دهد که به کار خود ادامه دهد. کم کم مى توانید ساعت شماطه دار را حذف کنید. کودک شما ابتدا ممکن است از خستگى شکایت کند ولى اگر نسبت به این شکایات، بى توجهى کنید، مجبور مى شود دست به کارى جدید و ابتکارى بزند. این فعالیت ها به مرور زمان و با دادن فرصت، براى او جا مى افتد.

— اگر کودک، پسرعمو، پسرخاله و یا دخترخاله اى هم سن خود دارد، از آنان بخواهید که تعطیلات آخر هفته را با خانواده شما بگذرانند.

—اگر در همسایگى تان، کودکى هم سن و سال کودک خود ندارید، مى توانید همراه فرزندتان به منزل دوستتان بروید تا مورد توجه بزرگترها قرارگیرد و در صورتى که آنها هم کودکى داشته باشند، با بچه هاى هم سن و سال خود بازى کند.

— گردش هاى یک روزه خانوادگى یا برنامه هاى تفریحى، نیازمند مشارکت تمام افراد خانواده براى بچه ها به ویژه تک فرزندان زیر سن دبستان، فعالیتى بسیار مهم و مناسب است.

—مسافرت هاى طولانى خانوادگى و یا مسافرت هایى با خانواده دیگرى که بیشتر از یک فرزند دارند، به کودک شما کمک مى کند تا نگرشى واقعى درباره وضعیت خود به دست آورد و با شکل هاى گوناگون خانواده آشنا شود.

— از مراقبت زیاد و انجام دادن همه کارهایش بپرهیزید. اگرچه ممکن است برایتان سخت باشد ولى مى توانید خود را با یکى از خانواده هایى که دو یا چند فرزند دارند و با شما نیز مرتبط هستند مقایسه کنید.

— از تعریف و تمجید زیاد بپرهیزید. تعریف و تمجید بیش از حد، باعث مى شود که انتظارات نا ممکن، ملکه ذهن تنها فرزند یا اولین فرزندتان شود.