آنچه باید درباره کودکان به یاد داشته باشیم

بسیاری از والدین در عصر حاضر که عصر فناوری است، به دنبال رفاه و آسایش بیشتر برای اعضای خانواده به ویژه فرزندان هستند. در این راه، بسیاری از مادران، دوشادوش همسرانشان، خارج از منزل کار می‌کنند تا فرزندانشان در رفاه بیشتری رشد کنند.

اما آیا تا به حال به این نکته فکر کرده‌اید که کودک، بیش از هر چیز به محبت والدین نیاز دارد. حضور یک مادر سالم و شاداب برای یک کودک، به مراتب ارزشمند‌تر از انواع اسباب‌بازی‌ها و وسایل تفریحی است.

بسیاری از والدین با این که از صمیم قلب به فرزندان خود علاقه دارند، به دلیل خستگی و فشار کاری خارج از منزل، زمان کمی برای فرزندانشان می‌گذارند و در این زمان اندک نیز انتظار دارند، کودک آنها را درک کند و کاری خلاف میل آنها انجام ندهد.

این والدین، تمام سعی خود را در برطرف کردن نیازهای خاص کودکان مبذول می‌دارند، اما از نیازهای عادی او بی‌اطلاع هستند. به عبارت دیگر برخی از کارهای طبیعی کودک در سن و سال خودش را، به حساب مشکل او می‌گذارند.

در این قسمت مناسب دیدیم در ایام تابستان که والدین فرصت بیشتری برای گذراندن با فرزندانشان دارند، نیازهای معمولی تمام کودکان را به آنها خاطرنشان و در واقع یادآوری کنیم.

کودک، نیاز به وقت آزاد دارد یعنی زمانی که متعلق به خودش باشد و در آن زمان، آنچه خود تمایل دارد بکند نه آنچه از او انتظار دارند. این که کودکان گاهی با وجود داشتن اسباب‌بازی‌های متنوع، احساس کنند حوصله‌شان سررفته، بسیار طبیعی است. تمام افراد در مواقعی چنین احساسی دارند.

شاید تعجب کنید، اما حتی کودک شما نیز به مکانی شخصی احتیاج دارد؛ مکانی که در آن، به علایق او احترام گذاشته شود و بتواند هر چه دوست دارد به سلیقه خود در آن بگذارد یا در آن به شیوه خود بازی کند.

به یاد داشته باشید که کودک نیز مانند شما، در روزهایی بداخلاق، خسته، ناراحت و بی‌اشتهاست. او را درک کنید و در چنین زمان‌هایی غذا و موارد دیگر را به او تحمیل نکنید.

کودک در مواقعی به گونه‌ای رفتار می‌کند که متوجه دور و بر نیست، اما بدانید همواره در حال یادگیری است. پس مراقب کارهای خود و آنچه پیرامون وی می‌گذرد باشید.

اگر در زمان تعلیم، مورد خاصی حس کردید و در یک نقطه متوقف شد، نگران نشوید. او زمانی را استراحت خواهد کرد و دوباره به یادگیری ادامه می دهد.

کودکان باید بدانند که قرار نیست همیشه هر آنچه را می‌خواهند به دست آورند. قوانینی وجود دارد که شاید آنها مبنای  آن را ندانند. در چنین مواقعی حق دارند ناراحت یا عصبانی بشوند اما در نهایت، باید به تدریج بیاموزند که زندگی به همین منوال در جریان است و فرمان این جریان، همواره در دست آنها نیست.

کودکان، احساسات گوناگونی را تجربه می‌کنند و باید بدانند همه احساسات‌شان طبیعی است. نباید به آنها بگویید که حق ندارند از چیزی ناراحت یا عصبانی باشند؛ اما آنچه مهم است شیوه بروز این احساسات است که ما باید به عنوان والدین در ابراز صحیح آنها به فرزندمان کمک کنیم.

خرابکاری، سروصدا، عصبانی شدن و زود به زود تغییر عقیده دادن، از خصوصیات کودکی است. آنها را درک کنیم.

منبع: تبیان؛ نویسنده: سحر کمالی‌نفر