زیارت ابى عبد اللّه الحسین علیه السّلام درنیمه شعبان

بدانکه احادیث بسیارى در فضیلت زیارت آن حضرت،در نیمه شعبان وارد شده که در این باب کافى است‏ تنها به برخى از آنها اشاره شود.از جمله به چندین سند معتبر از حضرت زین العابدین و امام صادق علیهما السّلام نقل شده:هرکه‏ میخواهد صدوبیست‏وچهار هزار پیامبر با او مصافحه کنند،باید قبر ابى عبد اللّه الحسین علیه السّلام را در نیمه شعبان زیارت کند به درستى که فرشتگان و ارواح پیامبران رخصت میطلبند،و به زیارت آن حضرت میآیند،پس خوشا به حال آنکه‏ مصافحه کند با ایشان،و ایشان مصافحه کنند با او،و با آنانند پنج پیامبر اولوالعزم:نوح و ابراهیم و موسى و عیسى و محمّد(صلّى اللّه على و آله و علیهم اجمعین).راوى گفت:

پرسیدم،براى چه آنان را اولوالعزم می نامند؟

فرمود:به‏ خاطر اینکه ایشان به مشرق و مغرب و جنّ و انس مبعوث شده ‏اند.و اما الفاظ زیارت،پس به دو صورت نقل شده: یکى همان زیارت که براى اوّل رجب روایت شده بود و دیگر زیارتى است که شیخ کفعمى در کتاب«بلد الأمین»از امام صادق علیه السّلام‏ آورده،و آن زیارت چنین است:نزد قبر آن حضرت میایستى و میگویى:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ وَ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الزَّکِیُّ أُودِعُکَ شَهَادَهً مِنِّی لَکَ تُقَرِّبُنِی إِلَیْکَ فِی یَوْمِ شَفَاعَتِکَ أَشْهَدُ أَنَّکَ قُتِلْتَ وَ لَمْ تَمُتْ بَلْ بِرَجَاءِ حَیَاتِکَ حَیِیَتْ قُلُوبُ شِیعَتِکَ وَ بِضِیَاءِ نُورِکَ اهْتَدَى الطَّالِبُونَ إِلَیْکَ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ نُورُ اللَّهِ الَّذِی لَمْ یُطْفَأْ وَ لا یُطْفَأُ أَبَدا وَ أَنَّکَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذِی لَمْ یَهْلِکْ وَ لا یُهْلَکُ أَبَدا وَ أَشْهَدُ أَنَّ هَذِهِ التُّرْبَهَ تُرْبَتُکَ وَ هَذَا الْحَرَمَ حَرَمُکَ وَ هَذَا الْمَصْرَعَ مَصْرَعُ بَدَنِکَ لا ذَلِیلَ وَ اللَّهِ مُعِزُّکَ وَ لا مَغْلُوبَ وَ اللَّهِ نَاصِرُکَ هَذِهِ شَهَادَهٌ لِی عِنْدَکَ إِلَى یَوْمِ قَبْضِ رُوحِی بِحَضْرَتِکَ وَ السَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.
سپاس خداى والاى بزرگ را و سلام بر تو اى بنده شایسته پاکیزه،گواهى و شهادتى را از جانب خود به تو میسپارم،تا در روز شفاعتت‏ به تو نزدیکم کند،گواهى میداهم که تو کشته شدى،و هرگز نمردى،بلکه به امید زنده بودنت دلهاى شیعیانت‏ زنده شد،و خواهندگان به روشنایى نورت،به سوى تو راه یافتند،و گواهى میدهم که تویى نور خدا،که هرگز خاموش نشد و هیچگاه نخواهد شد،و اینکه تویى جلوه خدا که نابود نشد،و هرگز نمی شود،و گواهى میدهم که‏ این تربت،تربت توست،و این حرم،حرم توست،و این‏ جایگاه،جایگاه توست،به خدا قسم،خوار نیست عزیز دارنده ‏ات،و مغلوب نیست یارت،این شهادتى است براى من نزد تو،تا روز تسلیم جانم‏ در حضورت،و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد.