نيجريه
نيجريه
۵۰ درصد از مردم نيجريه مسلمان و ۴۰ درصد مسيحي هستند و زبان رسمي اين کشور انگليسي است. نيجريه حداقل 7 ميليون نفر شيعه دارد.
آنچه ميخوانيد گزارشي است که «آقاي حافظ محمد» از شيعيان مستبصر نيجريه، درباره آداب و رسوم مردم اين کشور در ماه مبارک رمضان ارائه کرده است. وي علاوه بر تدريس فقه، عقايد، اخلاق و تاريخ، تاكنون بيست كتاب در موضوعات مختلف اعتقادي، فقهي و اخلاقي تأليف و هفده كتاب را هم به «هوسا» ـ كه زبان هشتاد ميليون نفر در دنياست ـ ترجمه كرده است.
استقبال ماه مبارک
مردم نيجريه با تميز و آماده کردن مساجد براي اقامۀ نماز و جلسات قرآن و تفسير، به استقبال ماه مبارک ميروند. با ثبوت هلال، مردم جشنهاي باشکوهي برگزار ميکنند و با زدن طبل، در خيابانها ميچرخند و سرود ميخوانند.
آغاز ماه
اكثريت مردم، شروع ماه مبارك رمضان را با اعلام و اعلان «سلطان» قبول ميکنند؛، اما پيروان صوفيه سخن سلطان را قبول ندارند و ميگويند ما خودمان بايد با چشم خودمان هلال ماه را ببينيم، لذا معمولاً آنها هر سال 2 روز بعد از اکثريت مردم روزه ميگيرند.
(سلطان، شخصي از نسل پادشاهان گذشته نيجريه است که اگرچه اکنون ـ در حکومت جمهوري ـ قدرت رسمي ندارد ولي کماکان داراي قدرت بومي و نفوذ ديني است و اموري مانند حج، استهلال و مساجد زير نظر وي و نمايندگانش در ايالات ـ يا همان سلطانهاي محلي ـ برگزار ميشود. روز بيستم مرداد امسال (1388) خبر رسيد که مسلمانان نيجريه پس از سالها اختلاف براي درنظر گرفتن يک روز واحد براي آغاز ماه مبارک رمضان، امسال تصميم گرفتند وحدت خود را تقويت کرده و در سراسر کشور يک روز مشترک را به عنوان آغاز ماه مبارک رمضان در نظر گيرند. «سلطان سوکوتو» در اين باره گفت: ما از اختلافهاي هميشگي ميان مسلمانان درباره ماه مبارک رمضان و عيد فطر دلسرد شده ايم، درحالي که اسلام يکي است و لزوم صداي واحد مسلمانان، بيش از ساير مواقع ضرورت دارد. ما از اختلافات مسلمانان شمال و جنوب نيجريه درباره آغاز ماه مبارک رمضان در سال گذشته ابراز تأسف ميکنيم؛ رويدادهايي که مايه شرم است(
تغذيه
مردم نيجريه در اين ماه معمولاً غذاهاي مخصوصي دارند و مصرف ميوه هم در اين ماه بيشتر ميشود. زنان براي افطار غذاهايي همچون “العصيدة”، “الدويا”، “حليم” و “اذنجي”و براي سحر “التو” فراهم ميکنند. فرني، شير، چاي و غذاهايي شبيه فلافل نيز جزء خوردنيهاي محبوب اين ماه است.
افطار
چون مردم با يكديگر ارتباط دارند، چند خانواده افطارهايشان را بر ميدارند و جلوي خانه يک نفر از همسايگان يك سفره پهن ميکنند و با هم افطار ميکنند، اين رسم در دنياي صنعتي امروز، کمتر شده است.
بعضي از مردم هم طبقهايي را در نزديکي مساجد قرار ميدهند و پس از نماز مغرب، با يکديگر به تناول افطار مشغول ميشوند.
اطعام
ثروتمندان نيجريه در اين ماه به ديگران هديه ميدهند و فقرا را اطعام ميکنند. علاوه ير اين، ثروتنمدان در بعضي از ايالتهاي 36گانه تيجريه، بودجهاي اختصاص ميدهند تا براي فقرا افطار و سحري تهيه شود.
صلوات
از عادات مسلمانان نيجريه در اين ماه، فرستادن صلوات بر پيامبر (ص) و خواندن مناجات و دعاهاي مخصوص است.
تلويزيون
تلويزيون نيجريه در اين ماه هميشه سخنراني قرآن و تفسير پخش ميكند. متأسفانه هنوز از علماي مكتب اهلبيت(ع) براي سخنراني در تلويزيون دعوت نمي کنند.
وهابيت
دشمنان مكتب اهلبيت(ع) منتظر ميمانند تا ماه رمضان بشود تا فعاليت و سخنراني عليه تشيع را مضاعف کنند. دروغها و تهمتهايي كه آنها به پيروان اهلبيت(ع) نسبت ميدهند به اندازهاي است كه ما هر سال تصور ميكرديم بعد از ماه رمضان، شيعهاي وجود نخواهد داشت!
شب قدر
مسلمانان نيجريه معتقدند که شب قدر، شب بيست و هفتم ماه رمضان است؛ لذا بعيد است كسي در اين شب بخوابد. مردم به مسجد ميروند و به عبادت و احياء ميپردازند و بعد از نماز صبح به منزل بازميگردند.
بازيهاي ويژه
از دهم تا بيستم ماه مبارك رمضان يك نوع بازي فرهنگي بين بچههاي هشت تا پانزده ساله به شكل طنز و كمدي به مدت يك ساعت، بعد از نماز مغرب و عشاء برگزار ميشود.
بچهها در اين بازي، نقش پرندهاي را بازي ميكنند كه گرسنه است و آب و دانه ميخواهد و مردم بايد با مهرباني به آن پرنده كمك كنند؛ چرا كه در اين ماه مردم بايد مهربان باشند. نمايش ديگر، بازي در نقش عالمان بيعمل است. بعضيها هم در ي ضمن يک بازي محلي، سر به سر كساني كه سنشان زياد شده ولي هنوز ازدواج نكردهاند، ميگذارند. كسي از يان بازيها ناراحت نميشود، بلکه شيريني و خاطرهانگيز بودن ماه مبارک را دوچندان ميکند.
عيد فطر
عيد فطر را سلطان را از طريق راديو اعلام ميكند. (راديو در نيجريه بسيار فراگير است و همه ـ حتي چوپانها ـ كنار دستشان راديو دارند).
براي عيد فطر و قربان در نيجريه، بايد لباس نو دوخته شود. بچههايي كه لباس نو نپوشند ناراحت ميشوند و حتي ممکن است بقيه بچهها آنها را مسخره كنند! مردم در اين روز لباس نوي خود را ميپوشند و به نماز و جشن مشغول ميشوند.