مشکلات و موانع ازدواج
گرانی، بدپوششی، روابط دختران و پسران، خودارضایی و …؛ کدام یک؟!
گفته می‌شود دانشجویان، به پدیده ناهنجار خودارضایی روی آورده‌اند اما راهکارهایی که ارائه می‌دهند، تجربه‌هایی تکراری است که قبلاً شکست خورده‌اند. برای بی‌میلی جوانان به ازدواج و آمار بالای طلاق، دلایل بسیاری ذکر شده که کم و بیش به هم شبیه‌اند.
طبق تحقیقات انجام شده، ۷۸درصد پسران تمایلی به ازدواج ندارند به این دلیل که پوشش دختران نامناسب است اما از این نکته نباید غافل شد که ارتباط دختران و پسران – به ویژه از نوع ناسالم آن – اصلی‌ترین مانع ازدواج جوانان است به این معنی که ارتباط میان دختران و پسران، آنها را از تصمیم ازدواج دور می‌کند. طبق برآوردها، ۲۵ درصد دانشجویان دختر، دچار معضل خودارضایی هستند و پسران هم نیازهای خود را با ارتباط‌های ناسالم ارضا می‌کنند. اختلاط‌های غیرضروری در محیط دانشگاهی نیز مشکلی جدی در این زمینه است و چنانچه دانشگاه‌ها کلاس‌های درس را جداسازی کنند، مناسبتر بوده و با استقبال بیشتری روبه‌رو می‌شوند.
قطعا پایین آوردن سن ازدواج، راهکاری اساسی برای حل این معضلات است. بنابراین باید ازدواج دختران در سنین دبیرستان و پسران در زمان دانشجویی مطرح شود.
اقتصاد و گرانی، حرف اول را می‌زند
بسیاری از کارشناسان اجتماعی فرار جوانان از تشکیل زندگی را تحت تأثیر تورم و گرانی می‌دانند. آنها معتقدند بحران‌های اقتصادی و ناتوانی در تأمین مسکن باعث بالا رفتن سن ازدواج می‌شود و بی‌اخلاقی‌هایی را رواج می‌دهد.
بی‌تردید گسترش فساد در جامعه، افزایش آمار طلاق و بسیاری از آسیب‌های اجتماعی بازتاب افزایش تورم و گرانی به ویژه در مسکن هستند. از دیدگاه روانشناسان و مشاوران خانواده، کار و مسکن را دو فاکتور اصلی ازدواج معرفی کرده است که در صورت ناقص بودن هر کدام، ازدواج با مشکل مواجه می‌شود و جوانان را دچار افسردگی‌های پنهان می‌سازد. افزایش قیمت مسکن مانعی سر راه ازدواج است بطوریکه بسیاری از فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها اصلاً امکان ازدواج ندارند، چون هزینه‌های مسکن به شدت افزایش یافته است. به این ترتیب جوانانی که تحمل بار سنگین گرانی را ندارند، عطای ازدواج را به لقایش می‌بخشند.
ازدواج به چه قیمتی!
مسئله مهمی که نباید فراموش شود، این است که تنها افزایش آمار ازدواج راهگشای مشکلات نیست. بلکه باید دقت داشت چند درصد از ازدواج‌ها سرانجام خوشی دارند و به طلاق ختم نمی‌شوند.
تا به امروز ازدواج‌های دانشجویی، موفق‌ترین ازدواج‌ها در کشور بوده و کمترین میزان طلاق را داشته است. اما استادیار دانشگاه اصفهان جلوگیری از روابط دختران و پسران را راه تشویق ازدواج می‌داند و فاطمه محبی نیز وساطت نوین را پیشنهاد داده است.
با این حال، کارشناسان دیگری هم هستند که عقیده دارند در اکثر خانواده‌های ایرانی، ازدواج و خواستگاری، به روش‌های سنتی مرسوم است و چون در بیشتر این ازدواج‌ها، دختر و پسر، شناخت مناسبی از یکدیگر ندارند، مشکلات و آسیب‌های اجتماعی بعدها دامنگیر زندگی این افراد می‌شود. برای نمونه شهر قم به عنوان کوچک‌ترین استان کشور که در آن دختران و پسران، اختلاط چندانی با هم ندارند و ازدواج‌ها بیشتر به روش‌های سنتی انجام می‌شود، از جمله رکوردداران آمار طلاق است و از هر چهار ازدواج، یکی به جدایی می‌انجامد.
به گفته برخی از کارشناسان، برای بالابردن آمار ازدواج، می‌بایست ازدواج دختران در سنین دبیرستان ترویج یابد. هر چند برخی دیگر از آنها بر این باورند که ازدواج زودهنگام دختران، مشکل‌دارتر از ازدواج دیرهنگام آنان است. وقتی دختران زیر ۱۸ سال ازدواج می‌کنند، مشکلات جسمی و روانی جدی زندگی آنان و کودکانشان را تهدید می‌کند. مطالعات نشان می‌دهد که ازدواج در سنین نوجوانی احتمال ناشادکامی و طلاق را افزایش می‌دهد و در مقابل آن نرخ طلاق با افزایش سن ریتم کندتری می‌یابد.
هزار راه نرفته
مشکلات، تنگناها و موانع بر سر راه جوانان به ویژه قشر دانشجویان، در طول سال‌های اخیر افزایش یافته است. مشکلاتی پیچیده که ریشه در عوامل اقتصادی، اجتماعی، روانی وتفاوتهای دو جنس دارد.
کارشناسان و مسؤولان بسیاری تلاش کرده‌اند در برابر این مشکلات، قد علم کنند و جوانان را به ازدواج‌هایی پایدار تشویق کنند. اما آمار نشان می‌دهند که در این زمینه، آن طور که باید و شاید موفق نبوده‌اند.
نظریه‌های تک بعدی، جابجایی پی در پی مسؤولان، عدم مدیریت علمی، نبود برنامه بلندمدت و همچنین بی‌ثباتی در سیاست‌گذاری کلان اقتصادی و اجتماعی از جمله دلایل عدم توفیق در امر ازدواج جوانان است. با این حال هنوز هزار راه نرفته وجود دارد، تنها کافی است کمی عمیق‌تر به مسائل نگاه شود و مشکلات جدی‌تر در نظر گرفته شوند.
منبع: پایگاه تحلیلی و خبری فرارو(مناسب سازی شده جهت سایت الشیعه)
