ناصر محسنى نیا در میان شاعران بزرگ پارسی گوی، کم تر شاعری را می توان یافت که از مسئله مهم و حساسی چون مسئله «ولایت» غافل مانده باشد و در باب آن اسب سخن نرانده باشد و درّ سخن نسفته باشد. چراکه مسئله «ولایت» مسئله یی مهم و اساسی و است و سراینده بزرگ، هرگز نمی توانسته و نمی تواند شعر خود را از بوی خوش و…

 حسن فراهانى مقدمه جلال الدین محمد بلخى مشهور به «مولوى‏» ، متولد ششم ربیع الاول سال ۶۰۴ ه.ق در بلخ و متوفاى پنجم جمادى الاخر ۶۷۲ ه.ق در قونیه، قریب ۶۸ سال عمر کرد.عمر وى به سه دوره تقسیم مى‏شود: دوره اول.زندگانى و شخصیت اول مولوى از ایام کودکى تا ۲۵ سالگى است; یعنى از سال ۶۲۸ ق که پدر دانشمند و ع…

شیخ محمّد فضولى بغدادى (متوفاى ۹۶۳ هـ  . ق) از شعراى پرآوازه سده دهم هجرى است که به سه زبان آذرى و فارسى و عربى شعر مى سروده و تخلص شعرى اش (فضولى) بوده است. مؤلف ریحانه الأدب درباره وى مى نگارد: محمّد بن سلیمان فضولى، زادگاهش شهر حلّه، نشو و نماى او در بغداد بوده و از اکابر شعراى قرن دهم هجریى به …

ملا محمّدمحسن فیض کاشانى (۱۰۰۷ ـ ۱۰۹۱هـ  . ق) فرزند رضىّ الدین شاه مرتضى داماد ملاصدرا شیرازى و متخلّص به «فیض» از علماى نامدار شیعى در سده یازدهم هجرى است که در سن ۸۴ سالگى در زادگاه خود شهر کاشان بدرود حیات مى گوید و هم اکنون مزار این عالم بزرگوار زیارتگاه بسیارى از شیفتگان فقه جعفرى و مشتاقان فرهن…

ابوطالب کلیم کاشانى (متوفاى ۱۰۳۱ هـ  . ق) از بزرگ ترین غزل سرایان زبان فارسى در عصر صفویه مى باشد که در رواج سبک شعرىِ اصفهانى (هندى) سهم به سزایى داشته است. وى همانند بسیارى از شعراى مطرح دوره صفوى به خاطر بى اعتنایى دربار و دولتمردان به اهل ادب و هنر، رهسپار دیار هند مى گردد و پس از دو سال اقامت د…

میرعلاءالملک مرعشى شوشترى (زنده تا ۱۰۷۸ هـ  . ق) فرزند میرسیدنوراللّه مرعشى۱ و برادر میر ابوالمعالى، از علماى بزرگ سده یازدهم هجرى بوده که به تهذیب نفس و خُلق و خوى سلوکى شهرت داشته است۲. وى در هند از محضر پدر بزرگوار خود بهره ها برد، و پس از درگذشت او براى تکمیل معلومات خود به شیراز رفت و پس از مدتى اقامت…

میرسیدعلى مشتاق اصفهانى (۱۱۰۱ ـ ۱۱۶۹هـ  . ق) از سخنوران توانا و نام آور سده دوازدهم هجرى است که نهضت بازگشت ادبى بیشتر به همت و پایمردى او شکل گرفت و او در واقع قافله سالارى این کاروان ادبى را بر عهده داشت. در انجمنى که به نام وى در اصفهان دایر مى شد (انجمن ادبى مشتاق) شاعران بلند پایه اى همانند: صهباى قمى، …

جلال الدین محمّد مولوى بلخى (متوفاى ۶۷۲ هـ  . ق) معروف به مولانا و ملاّى رومى فرزند بهاءالدین محمّد از بزرگ ترین و پرآوازه ترین عرفا و شعراى پارسى گوست که به سال ۶۰۴ هـ  . ق در بلخ به دنیا آمد و در سن ۶۸ سالگى به سال ۶۷۲هـ  . ق در شهر قونیه خرقه هستى تهى کرد و در آرامگاه پدرش به خاک سپرده شد و مزارش…

حکیم ناصر خسرو قبادیانى (متوفاى ۴۸۱هـ . ق) با کنیه ابومعین و لقب و تخلّص حجّت از پرآوازه ترین چکامه سرایان در قلمرو شعر فارسى است. وى به سال ۳۹۴ هـ  . ق در قبادیان از نواحى بلخ به دنیا آمد و سرانجام در سال ۴۸۱هـ  . ق و در سنّ ۸۷ سالگى در قلعه یمگان ـ از ولایت بدخشان ـ جان سپرد. ناصر خسرو در اوان جوانى به د…

ملاّ فرخ حسین (ناظم) هروى (متوفاى ۱۰۸۱ هـ  . ق) فرزند شاه رضاى سبزوارى از سخنوران ممتاز و نکته پرداز خطّه خراسان در سده یازدهم هجرى است. شاه حسین بن محمودى بهارى سیستانى که تذکره خیرالبیان را به سال ۱۰۱۶ هـ  . ق تألیف کرده و در سال هاى ۱۰۳۵ و ۱۰۳۶ هـ  . ق آن را تکمیل کرده درباره ناظم هروى مى نگارد: مولدش…