از مجموع نقل های حدیث قرطاس در متون معتبر اهل سنت به دست میآید که عمر بن الخطاب مانع نوشته شدن وصیت نامه رسول خدا شده و به صراحت از دستور رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم تمرد جسته و عده‌ای دیگری را هم با خود همراه کرده است. سوالی از اهل سنت می شود آیا عمر با این مخالفت صریح با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم خود را زیر سوال نبرده و با این آیه شریفه مخالت نکرده است که می‌فرماید:«ماآتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْه فَانْتَهُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَديدُ الْعِقاب»[1]؛آنچه را رسول خدا براى شما آورده بگيريد (و اجرا كنيد)، و از آنچه نهى كرده خوددارى نماييد و از (مخالفت) خدا بپرهيزيد كه خداوند كيفرش شديد است؟ یا اینکه عمر در این لحظه به رسالت آن حضرت شک داشته و از دستور آن حضرت سرپیچی کرده است؟ ن آن حضرت سرپیچی کرده است؟
[1] . حشر، 7.
