تمرد صریح عمر از دستور پیامبر اسلام (ص)
از مجموع نقل های حدیث قرطاس در متون معتبر اهل سنت به دست میآید که عمر بن الخطاب مانع نوشته شدن وصیت نامه رسول خدا شده و به صراحت از دستور رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم تمرد جسته و عدهای دیگری را هم با خود همراه کرده است. سوالی از اهل سنت می شود آیا عمر با این مخالفت صریح با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم خود را زیر سوال نبرده و با این آیه شریفه مخالت نکرده است که میفرماید:«ماآتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْه فَانْتَهُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَديدُ الْعِقاب»[1]؛آنچه را رسول خدا براى شما آورده بگيريد (و اجرا كنيد)، و از آنچه نهى كرده خوددارى نماييد و از (مخالفت) خدا بپرهيزيد كه خداوند كيفرش شديد است؟ یا اینکه عمر در این لحظه به رسالت آن حضرت شک داشته و از دستور آن حضرت سرپیچی کرده است؟ ن آن حضرت سرپیچی کرده است؟
[1] . حشر، 7.