ولادیمیر مینورسکى
ولادیمیر فئودورویچ مینورسکى در ۶ فوریه ۱۸۷۷ میلادى در روسیه به دنیا آمد .
وى یکى از سرشناس‌ترین خاورشناسان، ایرانشناسان و اسلام‌شناسانى بود که بخشى از عمر خود را در ایران زندگى کرده است.
زندگی‌نامه
پروفسور ولادیمیر مینورسکى از سال ۱۸۹۶ تا ۱۹۰۰ در دانشگاه مسکو به تحصیل حقوق پرداخت و سپس مشغول آموختن زبان‌هاى شرقى در انستیتوى لازارف شد.
وى در ۱۹۰۳ به خدمت وزارت امور خارجه روسیه درآمد و از ۱۹۰۴ تا ۱۹۰۸ در ایران و در شهر تبریز خدمت کرد.
مینورسکى روسیه را در جریان انقلاب ۱۹۱۷ ترک کرد و از سال ۱۹۲۳ به تدریس زبان فارسى و سپس به تدریس زبان ترکى در مدرسه زبان‌هاى شرقى پاریس پرداخت.
پس از آن، از ۱۹۳۲ به تدریس زبان و ادبیات فارسى و تاریخ ایران در مدرسه زبان‌هاى شرقى لندن مشغول شد.
وى در سال ۱۹۳۷ پروفسور زبان فارسى دانشگاه لندن شد. مینورسکى در سال ۱۹۴۴ بازنشسته شد و از آن پس در کمبریج لندن زندگى کرد. وى در ۲۵ مارس ۱۹۶۶ درگذشت.
آثار
مینورسکى بیش از ۲۰۰ کتاب و مقاله به زبان‌هاى روسى، فرانسه، انگلیسى، فارسى و عربى نوشت. برخى از آثار وى عبارت‌اند از:
دایره المعارف اسلام
ایران، دین و تاریخ آن
عوامل جغرافیایى در هنر ایران
حماسه ملى ایرانیان
مقدمه قدیم شاهنامه
ایران در قرن پانزدهم (به فرانسه)
فرقه اهل حق
تذکره الملوک، رساله‌اى در باب دستگاه‌هاى دیوانى و تأسیسات و بنیان‌هاى ادارى دولتى در عهد صفویه مقالاتى در باب اصل و منشا «گوران و دبیات گورانى»؛ «خاقانى و اندرونیکوس»؛ «ویس و رامین» تحقیقاتى در باب «تاریخ قفقاز» به زبان انگلیسى ترجمه رساله دوم «ابودلف» در باب سفرهاى او در ایران و وصف بلاد آن در حدود ۳۳۰ هجرى ترجمه خلاصه «عالم آراى امینى» تالیف فضل الله بن روزبهان به انگلیسى ترجمه و تعلیقات در «تاریخ شروان و دربند» جنگ‌هاى رومیان و بوزنطیان در آذربایجان اصلاحات ارضى در عهد آق قویون لو قصاید جامى حاوى کلمات مغولی
منابع: دایره المعارف ایرانیکا
