اوقات فراغت
ایام جوانى، به سرعت سپرى خواهد شد و بار دیگر بازنمى‌گردد.
جوان باید طورى برنامه زندگى خویش را تنظیم نماید که از اوقات فراغت خود، به نفع سازندگى روحـى و روانى خویش بهره گیرد و براى ادامه تحصیل و شغل مناسب در آینده، آمادگى لازم را به دست آورد. باید قدر فرصت‌ها و ایام پر ارزش جوانى را بداند و آن را بیهوده هدر ندهد.
حـضـرت عـلـى(علیه السلام) مـى فـرمـایـد: پـیش از آن که دوره پیرى‌ات فرا برسد، از جوانى خود استفاده کن.
و نیز مى‌فرماید: کسى که وقت خود را به کسالت و بیهودگى صرف کند، به خوشبختى نمى‌رسد.
جـوان بـایـد در زنـدگـى‌اش برنامه و نظم داشته باشد، تا اوقاتش چراگاه وسوسه‌هاى شیطانى نگردد. او بـایـد از تـفریح و ورزش، براى سالم‌سازى بدن در جهت پرورش روح، استفاده کند، زیرا تفریح سالم، انسان را از ملالت کارهاى یکنواخت زندگى، رهایى مى‌بخشد.
حضرت على(علیه السلام) مى‌فرمایند: فرح و شادمانى، باعث وجد و نشاط روح مى‌شود.
متاسفانه بعضى از جوانان ما نمى‌دانند، چگونه از اوقات فراغت خود بهره جویند. گـاهـى در خـلال ایـام تـعـطـیلى و فراغت مرتکب گناه مى‌شوند، و دست به کارهاى نامشروع مى‌زنند و در نتیجه، موجبات کسالت و پشیمانى خود و دیگران را فراهم مى‌سازند.
بـنـابـرایـن، جـوان مى‌تواند قسمتى از فرصت‌هاى خود را پس از مطالعه دروس به ورزش و انجام فـعـالـیـت‌هاى جسمى و هنرى با دوستان خوب اختصاص دهد، از این رو انجام اعمال زیر را در ایام فراغت پیشنهاد مى‌کنیم:
۱ـ اسـتـفـاده از نـرمـش و حـرکـت‌هاى سبک، به طور مرتب و روزانه و یا هفته‌اى یک بار پرداختن به ورزش‌هاى سنگین، مانند کوهنوردى، شنا، والیبال، فوتبال، کشتى و… ولى نباید همه اوقات فراغت صرف ورزش شود، بلکه با برنامه‌ریزى از فرصت‌ها استفاده شایسته‌اى به عمل آید.
۲ـ هـر جوانى باید استعدادهاى ذوقى خود را نیز شناسایى کند و با اختصاص دادن وقت مناسبى، آن را پـرورش دهد، مثلا، مى‌تواند در زمینه نقاشى، عکاسى، خطاطى، شعر، مکانیکى و الکترونیکى و غـیـره، پـس از خـسـتـگـى از مـطـالـعـه، پاره‌اى از فرصت‌هاى مرده را که معمولا بدون استفاده باقى مى‌مانند، به این قبیل امور تفننى اختصاص دهد تا در این زمینه‌ها، تجربه‌اى کسب کند.
پرداختن به امور ذوقى از این جهت اهمیت دارد که:
اولا بر توانایى انسان مى‌افزاید.
ثـانـیـا: سبب تلطیف روح مى‌شود و زندگى را از حالت خشک و بى‌روح، خارج ساخته و شخصیت انسان را به صورت چند بُعدى(نه یک بُعدى) رشد مى‌دهد.
۳ـ در مـطالعه باید علاوه بر کتب درسى و کتاب‌هاى مفید در زمینه‌هاى اعتقـادى، اخلاقى، تاریخى، سیـاسى، به افزایش اطلاعـات عمومى و فراگیرى تجوید و قراءت قرآن و زبان‌هاى خارجى نیز توجه داشت و در زمینه‌هاى مختلف بر اطلاعات خود افزود تا وسعت دید پیدا نمود.
۴ـ پـاره‌اى از مهارت‌هاى فنى و عملى نیز در زندگى مورد نیاز است و بهتر است در دوران جوانى، با اسـتفاده از اوقات فراغت به فراگیرى آنها پرداخت، از قبیل: تعمیر وسائل مکانیکى، برقى و… که ما را براى زندگى آینده آماده مى‌سازند.
پس باید همه جانبه فکر کرد و همه جانبه برنامه‌ریزى کرد و به پرورش استعدادهاى فکرى، ذوقى، هـنـرى، عـلـمى پرداخت تا دیدى واقع‌بینانه و شخصیتى جامع به دست آورده و به کمال انسانى نزدیک شد.
منبع: تبیان
