احترام به همسر
همسر استاد شهید مرتضی مطهری(ره) درباره اهمیت و احترامی که همسرشان برای ایشان قائل بودند می گوید:
یک وقت من و ایشان به سفر کربلا رفته بودیم. وقتی به خانه برگشتم، دو سه تا از بچهها خواب بودند. ایشان ناراحت شدند و با بچهها دعوا کردند که چرا وقتی مادرتان از سفر کربلا برگشته، همه شما به استقبالش نیامدید؟! بسیار مهربان بودند. بعد از چندین سال زندگی، همان مهر و محبت روزهای اول ازدواج بین ما برقرار بود. روزهای پنجشنبه و جمعه وقتی ایشان به قم میرفتند، من لباسهایشان را میشستم و مرتب میکردم. اتاقشان را منظم میکردم و منتظر میماندم تا برگردند. خلاصه هر چه از صفا و محبت و تقوای ایشان بگویم، کم گفتهام. ایشان از تمام مسائل خانه خبر داشتند و در بیشتر کارها به من و بچهها کمک میکردند. ایشان بزرگترین حامی و هادی من و بچهها بودند. بیشتر صبحها چای درست میکردند. در تمام طول زندگی به یاد ندارم که به من گفته باشند یک لیوان آب به ایشان بدهم. از ظلم به زنها بسیار ناراحت و منقلب میشدند. همیشه میگفتند: زن نباید استثمار شود.
رفتار محترمانه و صمیمانهای بین من و ایشان بود. ایشان به خانمها خیلی احترام میگذاشتند و همیشه میگفتند زن در جامعه ما خیلی استثمار میشود. یک بار که برای معالجه مرحوم علامه طباطبایی(قدسسرّه) با ایشان به خارج از کشور رفته بودیم، عدهای از دخترها و خانمهای دانشگاهی پیش ما آمدند و به آقا گفتند: علمای اسلام به زنهایشان چندان احترام نمیگذارند و اسم آنها را همیشه با نام «بیادبی!» و چیزهای دیگر میبرند، آنها را در هیچ کاری شرکت نمیدهند.
آقا جواب دادند: خیر، اینطورها نیست؛ و خیلی از حقوق زن در اسلام صحبت کردند؛ از جمله گفتند: اسلام حق بسیار زیادی برای خانمها قایل شده که حتی میگوید، وظیفه ندارد به بچه خودش هم شیر بدهد، چه برسد به کارهای دیگر.
گفتگو با همسر شهید مرتضی مطهری؛ به نقل از کتاب سرگذشتهای ویژه؛ ج ۲، صص ۱۰۸ تا ۱۱۱