اشاره:
پی بردن به اینکه حضرت مهدی(عج) وجود دارد و متولد شده است، از راه عقل ممکن نیست، زیرا قضیه متولد شدن یا متولد نشدن امام یا هرکس دیگر از حوزه عقل خارج است و عقل بدون استفاده از آیات و روایات و گفتار گذشتگان نمیتواند بگوید در سال ۲۵۵ هجری قمری چه کسی یا چه کسانی متولد شدهاند. همان طور که نمیتواند بگوید در صد سال بعد چه کسی یا چه کسانی متولد میشوند واصولاً نمیتوان از عقل چنین انتظاری داشت بنابراین برای اثبات موضوع راهی جز پیمودن طریق نقل نمیماند.
در قرآن کریم به تولد حضرت مهدی(عج) اشاره نشده است واصولاً قرآن کریم به جزئیات نمیپردازد گرچه صورت کلی و مایه اساسی اندیشه مهدویت که همان حتمیت رسیدن جامعه بشری به عدالت است در آیات قران تجلی نموده است و در روایات اهل سنت نیز به آن تصریح شده است.
روایات و ادلهای که بر تولد حضرت مهدی(عج) وجود دارد به شرح ذیل میباشد:
۱) قضیه تولد و غیبت حضرت مهدی(عج) از مقدرات الهی است. آنکه هستی را آفرید و آغاز کرد، بینقشه و بی هدف از نقطه پایان هستی نبوده است. او حکیمانه و مدبرانه هستی را آفرید و از در حکمت نیز، وارث شدن صالحان را اعلام کرد و چون رسولان الهی فرستاده شدند، همگی از متولد شدن مهدی(عج) و غایب شدنش و در نهایت ظهور و قیام و حاکم شدن صالحان خبر دادند که در این راستا اخبار و احادیث فراوانی وارد شده و در دسترس میباشد. بنا بر این به یقین میتوان بر اخباری که تولد حضرت را پیش بینی و به آن مژده دادهاند تکیه کرد و آن را به عنوان یک دلیل ذکر کرد. زیرا همان طور که حضرت محمد(ص) از فتح خیبر به دست امام علی(ع) خبر میداد و به ابیذر فرمود تنها زندگی خواهی کرد و تنها از دنیا میروی، و به حضرت زهرا(س) فرمود نخستین کسی هستی که به من ملحق میشوی و…و از ان جا که هیچ کس از مسلمانان در راستی گفتار و درستی اخبار آن حضرت شک نمیکرد، اکنون هم مسلمانان به نبوت رسول اکرم(ص) باید همان باور را داشته باشند.
شاید بتوان گفت در عصر حاضر باور کردن اخبار غیبی آسانتر و منطقیتر است زیرا در آن زمان هنوز گذشت زمان، صحت و درستی اخبار غیبی را تأیید نکرده بود. چگونه میتوان در صحت اخبار آن حضرات تردید کرد، در حالی که اگر یک شخص عادی هم حتی یک دهم یا یک صدم این خبرها را داده بود در صحت اخبار و گفتار او تردید نمیکردیم؟!
۲. اعتراف جمعی از مورخان و محدثان اهل سنت:
علاوه بر امامیه بعضی از پژوهش گران، بیش از صد نفر از مورخان و محدثان اهل سنت را معرفی کردهاند که تولد حضرت مهدی(عج) را در کتب خود ذکر کردهاند، مثلا ابن حجر هیثمی مینویسد: امام حسن عسکری(ع) غیر از ابی القاسم محمد الحجه فرزندی به جا نگذاشت و در هنگام وفات پدر بزرگوارش، او پنج سال داشت. اشخاص دیگری از اهل سنت چون محمد بن طلحه، عبدالله بن محمد، تاریخ ابن الوردی، ابن خلکان، ذهبی، ابن الجوزی، ابوالمعالی، محمد السراج الدین و… ولادت حضرت مهدی(عج) را ذکر کردهاند.
۳. حدیث دوازده خلیفه(جانشین): در این حدیث پیامبر اکرم(ص) از دوازده جانشین بعد از خودش خبر میدهد. در این خبر گرچه نام حضرت مهدی(عج) نیامده است اما با ضمیمه کردن مؤیدات دیگری بر ولادت او دلالت دارند. این روایت نیز بر ولادت حضرت مهدی(ع) دلالت دارد زیرا اگر فرض کنیم از امام عسکری(ع)، امام مهدی(ع) متولد نشده باشد جانشینان حضرت یازده نفر خواهند بود و این، یعنی پیش بینی نادرست از سوی پیامبر(ص) که امری محال است. از این رو شماری از دانشمندان اهل سنت به صراحت حضرت مهدی(عج) را یکی از خلفای دوازده گانه مورد نظر رسول خدا(ص) در حدیث یاد شده دانستهاند که از جمله آنها، ابی داود سجستانی، جلال الدین سیوطی، ابن کثیر و شیخ سلیمان حنفی قندوزی میباشد.
۴. حدیث مشهور ثقلین: پیامبر اکرم(ص) میفرماید: من در میان شما دو چیز گرانبها به جا میگذارم کتاب خدا و عترتم( اهل بیتم) … این دو از هم جدا نمیشوند تا زمانی که در حوض بر من وارد شوند. جمله «لن یفترقا حتی یردا علی الحوض» که در این حدیث است بر استمرار همراهی اهل بیت(ع) با قرآن دلالت دارد، و این پیوستگی در همراهی جز با فرض تولد یافتن حضرت مهدی(عج) و غیبت او امکان ندارد زیرا اگر حضرت در آینده تولد یابد میبایست در این زمان قرآن از اهل بیت جدا باشد و حال آن که پیامبر(ص) فرموده است این دو از هم جدا شدنی نیستند . این حدیث نیز از احادیثی است که مورد اتفاق امامیه و اهل سنت است.
۵. ضرورت وجود امام در هر زمان: محدثان اهل سنت، از رسول خدا(ص) احادیث بسیاری نقل کردهاند که بر اساس آن در هر زمانی برای مسلمانان امامی وجود دارد و آنان وظیفه دارند او را بشناسند و بیعت او را به گردن گیرند.
تفتازانی از پیامبر(ص) نقل کرده است: من مات ولم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه؛ هرکس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است. از طرفی طبق احادیث دیگر، خلافت بر امت اسلامی مخصوص قریش است و اگر کسی معتقد باشد که حضرت مهدی(عج) متولد نشده است، برای احادیث بالا مصداق و راه حلی نخواهد یافت.
۶. نظارت و مراقبت دستگاه خلافت: در دوران امامت عسکریین- امام هادی(ع)و امام حسن عسکری(ع)- در میان حکام بنی عباس، نگرانی عمیقی به وجود آمده بود این نگرانی ناشی از اخباری بود که تولد حضرت مهدی(عج) را پیش بینی کرده بود و در ان اشاره شده بود که برهم زننده اساس حکومتهای باطل است. لذا چون معتمد عباسی با خبر شد که برای امام عسکری(ع) فرزندی متولد شده است مأمورانش را به خانه امام فرستاد و زنان امام را دستگیر کرد تا بفهمند فرزند متولد شده از آن کدام است. بنابراین نظارت و مراقبت دستگاه حاکم دلیلی روشن بر وقوع ولادت حضرت مهدی(عج) است.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
۱. عصر ظهور، نویسنده:علی کورانی.
۲. الغیبه، نویسنده:شیخ طوسی.
۳.دادگستر جهان،نویسنده:ابراهیم امینی.
