ابو الحسین غضائرى
اشاره:
وى ابو الحسین، احمد بن حسین بن عبید الله بن ابراهیم غضائرى است. او از بزرگان شیعه در قرن پنجم هجرى مى باشد. تاریخ ولادت و وفات او دقیقا مشخص نیست، اما آنچه مسلّم است او از علماى قرن پنجم هجرى و هم دوره و هم شاگردى شیخ طوسى و نجاشى بوده است. چنان که از سخن شیخ در فهرست استفاده مى شود، ابن غضائرى در سنین جوانى و قبل از ۴۰ سالگى از دنیا رفته است.
پدر
مهم ترین شخصیتى که در خاندان ابن غضائرى هم چون خورشیدى تابناک مى درخشد پدر بزرگوار او حسین بن عبید الله غضائرى است. او از رجالیون برجسته و آشناى به انساب بوده و از فقهاى کم نظیر دوران خویش به شمار مى رود. حسین بن عبید الله داراى تألیفات و کتب فراوانى در علوم مختلف است مانند: – التسلیم على أمیر المؤمنین علیه السلام بإمره المؤمنین - کشف التمویه و النعمه - تذکیر العاقل و تنبیه الغافل - مناسک الحج - البیان فی حیاه الرحمان و… او شیخ و استادِ بزرگانى چون شیخ طوسى و نجاشى است و شیخ طوسى صحیفه کامله سجادیه را از طریق وى نقل نموده است. حسین بن عبید الله در سلسله اسناد ۱۳۶ روایت واقع شده و در این روایات از مشایخى از جمله: ابو الفضل شیبانى، احمد بن محمد بن یحیى، ابو غالب زرارى و هارون بن موسى تلعکبرى روایت نقل کرده است.
وفات
ابو حسین در سال ۴۱۱ هجرى و در ماه صفر دیده از جهان فرو بست و جهانى را داغدار خویش نمود.