اِلهى بِحَقِّ مَنْ ناجاکَ
اشاره:
دُعا، طلب و درخواست بندگان از خدا یا آنچه معبود می‌پندارند، برای رسیدن به خواسته‌هاست. در متون دینی، دعا به عنوان یکی از راه‌های ارتباط با خدا و برترین عبادت‌ها تأکید و با تعابیری مانند سلاح مؤمن و نور آسمان و زمین توصیف شده است. برای دعا آداب و شرایطی از جمله خواندن خدا با اسماء الحسنی، طلب از پروردگار از سر بیم و امید و از روی تضرع و خشوع، شروع دعا با بسمله و حمد و صلوات، ذکر شده است. دعا به زمان و مکان خاصی محدود نشده ولی بعضی از زمان‌ها و برخی از مکان‌ها برای دعا کردن مناسب‌تر معرفی شده است.
در مهج ذکر شده که این دعاى حضرت حجّت علیه السلام است :
اِلهى بِحَقِّ مَنْ ناجاکَ وَ بِحَقِّ مَنْ دَعاکَ فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ (صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِهِ وَ) تَفَضَّلْ عَلى فُقَرآءِ الْمُؤمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِالْغَناءِ وَ الثَّرْوَهِ وَ عَلى مَرْضَى الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِالشِّفاءِ و الصِّحَّهِ وَ عَلى اَحْیآءِ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِاللُّطْفِ وَ الْکَرَمِ (الْکَرامَهِ) وَ عَلى اَمْواتِ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِالْمَغْفِرَهِ وَ الرَّحْمَهِ وَ عَلى غُرَبآءِ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِالرَّدِّ اِلى اَوْطانِهِمْ سالِمینَ غانِمینَ بِمُحَمَّد وَ الِهِ الطّاهِرینَ.
اِلهى بِحَقِّ مَنْ ناجاکَ وَ بِحَقِّ مَنْ دَعاکَ فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ (صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِهِ وَ) تَفَضَّلْ عَلى فُقَرآءِ الْمُؤمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِالْغَناءِ وَ الثَّرْوَهِ وَ عَلى مَرْضَى الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِالشِّفاءِ و الصِّحَّهِ وَ عَلى اَحْیآءِ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِاللُّطْفِ وَ الْکَرَمِ (الْکَرامَهِ) وَ عَلى اَمْواتِ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِالْمَغْفِرَهِ وَ الرَّحْمَهِ وَ عَلى غُرَبآءِ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِالرَّدِّ اِلى اَوْطانِهِمْ سالِمینَ غانِمینَ بِمُحَمَّد وَ الِهِ الطّاهِرینَ.
منبع :شیخ عباس قمی- مفاتیح الجنان
