يک دست صدا ندارد (تنظيم مرام نامه خانوادگى)

 با روشهاى زير مى توانيد به فرزندانتان نشان دهيد با هم بودن بهتر از تنها بودن است:

1- چند آزمايش جالب که نشان مى دهد چقدر انجام کار با کمک ديگرى آسانتر از انجام آن به تنهايى است، سازماندهى کنيد:

آزمايش يک

از بچه ها بخواهيد بند کفششان را با يک دست گره بزنند. سپس از يکى ديگر از اعضاى خانواده بخواهيد با دست به او کمک کند. نشان دهيد که وقتى دو نفر باهم کار مى کنند بيش از يک نفر و يا دو نفر که جدا کار مى کنند، موفق هستند.

آزمايش دو

يک تکه چوب نازک به بچه ها بدهيد که آن را بشکنند، احتمالاً مى توانند. بعد يک دسته چوب چهار- پنج تايى که به هم بسته شده به آنها بدهيد و بخواهيد آن را بشکنند، احتمالاً نمى توانند. با اين مثال نشان مى دهيد که خانواده با هم قوى تر از هر يک از اعضا به تنهايى است.

2- فهرستى از کمک هايى که هر فرد خانواده مى تواند انجام دهد، تهيه کنيد. 3- از بچه ها بخواهيد با هم پوسترى تهيه کنند و يا غذايى طبخ کنند. 4- يک فعاليت خانوادگى ترتيب دهيد و ازاعضاى خانواده بخواهيد که استعدادهاى خود را نشان دهند.

5- مسائل و معماهايى را طرح کنيد. ديدگاه خانواده را در مورد آن مساله بررسى کنيد. آنها را وادار به مشارکت، تفکر و ارائه ى راه حل نماييد.

توقف کن، فکر کن، انتخاب کن

اگر افرادى به جاى واکنش نشان دادن به هيجانات لحظه اى بر اساس ارزشهاى عميق درونى خود عمل کنند، خانواده به مجموعه ى بسيار بهترى تبديل مى شود. فرد خوشبخت کسى است که وقتى در يک موقعيت نااميد کننده قرار مى گيرد، توقف کند، تمايلات درونى اش را بسنجد و آنها را با بينش بررسى کند، از خشونت کردن اجتناب کند و دائماً براى بردبارى، کنترل و تسلط يافتن بر خود تلاش کند. اين امر او را قادر مى سازد تا تشخيص دهد که همه ى مسائل کوچک هستند واو را از ترشرويى، سختگيرى، تحکم، حق به جانب بودن، کمال طلبى و نامتعادل بودن باز مى دارد. دکمه ى توقف به اعضاى خانواده فرصت ميدهد تا از برنده شدن در مشاجرات چشم پوشى کنند تا به آن چه واقعاً مهم تر است، دست يابند. مثل ايجاد ارتباط قوى و محکم و داشتن يک خانواده ى شاد. کار موثر اين است که انرژى و تلاش خود را براى گفت و گو درباره ى چيزى صرف کنيد که مى توانيد بر آن تاثير بگذاريد.

مشاجرات درونى براى خانواده بسيار مخرب تر از فشارهاى آسيب رسان بيرونى است. سعى در شکست دادن و راه اندازى کانون رقابت در خانه و احساس حق به جانب بودن و کسب يک پيروزى کوچک که از فاتح شدن در يک بحث حاصل شود فقط سبب جدايى بيشترى مى شود و شما را از رضايت خاطر کامل از زندگى زناشويى محروم مى کند.

وقتى که عميقاً ديگران را دوست بداريد و همانگونه که هستند بپذيريد، در واقع آنها را به بهتربودن ترغيب مى کنيد.اما اگر دوست داشتن را براى تحت نفوذ قرار دادن و کنترل کردن به کار ببريد، ديگران احساس طرد شدگى مى کنند. از طريق دوست داشتن بى قيد و شرط ديگران، شما نيروى طبيعى آنها را براى بهتر شدن آزاد مى کنيد. زيرا به جاى تلف کردن انرژى براى دفاع از موضع خود، قادر به تمرکز بر تعامل با وجدان خود مى شوند و رشد بالقوه ى خود را شکوفا مى کنند.

چنانکه گوته مى گويد: با يک فرد آن گونه که هست رفتار کن و او همانگونه که هست باقى خواهد ماند، با يک فرد آن گونه که مى تواند باشد رفتار کن و او همان گونه که مى تواند باشد، مى شود.

مهربانى هاى کوچک راه درازى را که براى رسيدن به ارتباطات توام با عشق بى قيد و شرط وجود دارد، کوتاه مى کنند. چيزى که افراد به آن نياز دارند يک دوجين نوازش در روز است. نوازش به صورتهاى مختلف جسمى، کلامى و ديدارى صورت مى گيرد. يکى از مهمترين درجات و مراتب مهربانى، تشويق و تمجيد است و مرتبه ى بعدى اين است که هر چه زودتر ياد بگيريم که معذرت خواهى کنيم و مرتبه ى ديگر توانايى بخشيدن و تقويت آن است.

تا زمانى که نتوانيد ببخشيد ، هميشه يک قربانى خواهيد بود.

شما با بخشش، قلب خود را پاک مى کنيد و مانع بزرگى که ديگران را از تغيير کردن باز مى دارد، از پيش رو برمى داريد. پرورش روحيه ى برنده- برنده به دليل فراهم کردن منفعت دو سويه سبب افزايش درک و فهم نيازها، خواست ها و نگرانى هاى طرفين مى شود و حرکت از «من» به سوى «ما» را تسهيل و تسريع مى کند. کمک کردن به ديگرى در برنده شدن، احساسات مثبت، همدلى و تعاون را به ارمغان مى آورد.

ما غالباً در مورد خود بر اساس انگيزه هايمان قضاوت مى کنيم و در مورد ديگران بر اساس رفتارهاشان.

منبع :همشهرى