حضرت مسیح (ع) خدا یا پیامبر
آموزه‌های نبوت و پیامبری عیسی(علیه السلام) در اناجیل به صراحت با خدایی و الوهیت آن حضرت در تناقض است. در انجیل یوحنا بعد از داستان ایمان آوردن برخی سامریان به عیسی(علیه السلام) در شهر یهودیه و ماندن حضرت مسیح(علیه السلام) به مدت دو روز در آنجا مطلبی را اینگونه بیان میکند: «امّا بعد از دو روز از آنجا بیرون آمده به سوی جلیل روانه شد زیرا خود عیسی شهادت داد که هیچ نبی را در وطن خود حرمت نیست پس چون به جلیل آمد جلیلیان او را پذیرفتند».[۱] این کلمات به صراحت بر نبوت حضرت مسیح(علیه السلام) دلالت دارد .
بر طبق اناجیل، مردم نیز حضرت مسیح را به خاطر معجزاتی که انجام داده بود، به عنوان نبی و پیامبر پذیرفته بودند. در این رابطه یوحنا چنین میگوید: «و چون مردمان این معجزه را که از عیسی صادر شده بود دیدند، گفتند که: این البته همان نبی است که باید در جهان بیاید».[۲] زمانی که حضرت عیسی(علیه السلام) زن سامری را موعظه میکند زن به او میگوید: «ای آقا می بینم که تو نبی هستی»[۳] و حضرت مسیح نه تنها سخن او را رد نمیکند بلکه او را به تصدیق خود دعوت میکند تا خدای واحد را از روی علم عبادت کند.[۴]
سوال این است که با وجود این تصریح انجیل از زبان خود حضرت مسیح(علیه السلام) بر نبوت و پیامبری او ، مسیحیان چرا او را خدا یا پسر خدا می پندارند؟
ثانیا مسیحیان چگونه نبوت و الوهیت حضرت مسیح(علیه السلام) را با هم جمع می کنند؟
پی نوشتها
[۱]. انجیل یوحنا، ۴: ۴۳و۴۴.
[۲]. انجیل یوحنا، ۶: ۱۴.
[۳] . انجیل یوحنا، ۴: ۱۹.
[۴]. رک: انجیل یوحنا، ۴: ۲۱و۲۲.
نویسنده: حمید رفیعی
