آدمى همواره نسبت به کارهاى خود، خوش‌بین است و با توجه به نیت و آگاهى از خود، به آسانى با رفتارها و کردارهایش کنار می‌آید. اگر اصل توجیه‌گرى و عذرتراشى را نادیده بگیریم که هر کسی می‌کوشد رفتار ناهنجار خویش را توجیه کند، شخص، خود را متهم نمی‌سازد و هیچ گمان بد به خود نمی‌برد. اما هنگامى که به دیگرى می‌رسد…